I. Lectio: Taedet animam meam. Officium defunctorum - Tomás Luis de Victoria

Details
Title | I. Lectio: Taedet animam meam. Officium defunctorum - Tomás Luis de Victoria |
Author | bwv 249 |
Duration | 3:07 |
File Format | MP3 / MP4 |
Original URL | https://youtube.com/watch?v=JmKpSwYlTSY |
Description
Lectio: Taedet animam meam
a 4vv (CATB)
Officium Defunctorum, 1605
Tomás Luis de Victoria
(Ávila, 1548 - Madrid, 1611)
https://www.youtube.com/watch?v=JmKpSwYlTSY
https://www.youtube.com/watch?v=jcLYaoiDZ_w
https://www.youtube.com/watch?v=dLa61qc26Hs
https://www.youtube.com/watch?v=lJ15x3ErBQo
https://www.youtube.com/watch?v=gbPl8PBs68c
https://www.youtube.com/watch?v=eJp0wCuvtRI
https://www.youtube.com/watch?v=iXhXTb-fXV0
https://www.youtube.com/watch?v=FIV86-4P8ts
https://www.youtube.com/watch?v=Z-_uYgvZZIg
https://www.youtube.com/watch?v=RZ_dP9672Ew
«Taedet animam meam vitae meae,
dimittam adversum me eloquium meum,
loquar in amaritudine animae meae.
Dicam Deo: Noli me condemnare:
indica mihi, cur me ita iudices.
Numquid bonum tibi videtur,
si calumnieris, et opprimas me,
opus manuum tuarum,
et consilium impiorum adiuves?
Numquid oculi carnei tibi sunt:
aut sicut videt homo, et tu vides?
Numquid sicut dies hominis dies tui,
aut anni tui sicut humana sunt tempora,
ut quaeras iniquitatem meam,
et peccatum meum scruteris?
Et scias, quia nihil impium fecerim,
cum sit nemo, qui de manu tua possit eruere.»
(Job 10:1-7)
«I am weary at heart of my life;
I will speak out at my own risk,
and express the bitterness in my soul.
I shall say to God: Do not condemm me,
but show me why you judge me this way.
Shall it seem a good thing to you
to cheapen me and oppress me,
a man of your own making,
and to support the schemes of the wicked?
Are your eyes like human eyes?
Do even you see only as men do?
Is your life like the life of men,
and do your years pass like the days of men,
that you should search for faults in me
and investigate my sins?
Surely you know that I have done no wrong
and no one could rescue me from your hand».
(Job 10:1-7)
«¡Estoy hastiado de mi vida!
Voy a dar curso libre a mis quejas,
a hablar con la amargura de mi alma.
Quiero decir a Dios: ¡No me condenes,
dame a entender por qué te querellas contra mí!
¿Es decoroso para ti
hacer violencia, desdeñar
la obra de tus manos
y complacerte en los consejos de los malvados?
¿Tienes tú acaso ojos de carne
y miras como mira el hombre?
¿Son tus días los de un mortal,
son tus años los de un hombre
para que tengas que inquirir mi culpa
y andar rebuscando mi pecado,
cuando sabes que no soy culpable
y nadie puede librarme de tus manos?»
(Job, 10:1-7)